Vandaag, 19 december 2010, gaan we Caïro verkennen. Er is veel beveiliging op de been. Mubarak zal vanmiddag om 14.00 langs komen.
Er moet iets geregeld worden van administratieve aard. Ik ontsnap aan het afgeven van mijn camera door buiten te blijven staan. Gelukkig, mijn reisgenote vergezelt mij, we gaan alvast samen naar de Nijl. Over de grote brug lopen wij heen en weer terug. Als we teruggaan naar het gebouw waar de anderen nu zijn, lopen we langs een hele rij beveiligers die daar alvast staan te staan. Alle hoofden draaien met ons mee. Er gebeurt nu tenminste wat. Foto’s maken mag natuurlijk niet. Nee, schud ik braaf mijn hoofd, terwijl ik mijn Lifeview even aanzet … Best lastig focussen terwijl je een andere kant opkijkt. Maar ben blond, he.
Later fotografeer ik enkele gebouwen in Caïro. Er wordt mij hier nonverbaal verzocht niet te fotograferen door een zojuist overstekende man in een indrukwekkend uniform. Ik laat hem mijn laatste plaatje zien. Hij is gerustgesteld. Voortaan laat ik de lens wel even zakken als ik mensen zie.
Een beveiliger wil meteen weten wat ik daar aan het doen ben. We wachten op “arraazjoel ieleh”, de man daar. Fotograferen is niet toegestaan. Nou, dan niet. Je aandacht gaat dan meteen wel naar het waarom. O, nu zie ik het: grote boevenwagens en nog één en ander aan macho-indrukwekkends komen voorbij. Overal is veel beveiliging. Waar niet eigenlijk?